Kediler

                                  KEDİLER

Kedi, Kedigillerfamilyasından, evcil ve yabanileri olan etçil bir memeli. İlk defa Mısırlılartarafından evcilleştirildiğisanılmaktadır. Çok yaygın olan kısa tüylü ev kedisi (Felis catus) büyük bir ihtimalleAsyalı step yaban kedisi ileAvrupalı orman yaban kedisi karışımı olan Afrika kedisinin bir soyudur. 

Hindistan evkedilerinin çoğunun Asyalıstep kedisinin saf soyu olduğu sanılmaktadır. Otuzun üzerinde evcil kedi soyu vardır.

Yaşadığı yerler: Madagaskar hariç, Eski ve Yeni Dünya kıtalarında evcil ve yabani olarak. Özellikleri: Etçil bir memeli. Ön ayakları beş, arka ayakları dört parmaklıdır. Pençelerini içeri çekebilme özelliğine sahiptir. Sıçrayıcı, tırmanıcı ve yüzücüdür. Ömrü: 20-22 yıl. Çeşitleri: 

Avrupa yaban kedisi (Felis silvetris), 

Afrika yaban kedisi(Felis chaus), 

Manx kedisi, 

Pers kedisi, 

Van kedisi, 

Siyam kedisi en ünlülarıdır.

Manx Kedisi

Kediler hoş görünüşlü, yuvarlak başlı, sivri kulaklı, uzun bıyıklı hayvanlardır. Bıyıklarının dipleri sinirlere bağlıdır. Dokunma duyusu görevi yaparlar. Ön ayakları beş, arka ayakları dört parmaklı olup, kancalı tırnaklarını içeri çekebilirler. Tırnaklarını ağaçlara sürterek bilerler. Hassas işitme ve görme duyuları vardır.İnsan kulağının duyamadığı yüksek frekanslıses titreşimlerini kaydederek çok hafif sesleri duyarlar. Genellikle gece avlanırlar. 

Avcılıkta en büyük özellikleri sabır, temkin ve sürattir. 

Fareavında yalnız kulak duyuları yardımı ile avlanırlar. Gözleri en ufak ışıktan bileyararlanabilecek özelliktedir. Tam karanlıkta kediler de göremez. Işığa karşı son derecehassas olan gözleri güçlü ışığı kıran bir iris diyaframı sayesinde korunurlar. Aşırı ışıktagöz bebekleri ince dikey bir çizgi halini alır. Karanlıkta bu diyafram (perde) iyice açılarak göz bebekleri yuvarlaklaşır ve böylece en zayıf ışığı bile algılar. Gece avlanan diğer hayvanların gözlerinde olduğu gibi kedilerin gözlerinde de, ağ tabakasınıngerisindeki “tapetelum” denen bir hücre tabakası bulunur. Bu kısım kedi gözünün gece parlamasını sağlar.

Beyaz tüylü, mavi gözlü kedi

Kedilerin beyninde renkli görmeyi sağlayan özel sinir hücreleri bulunmadığı için çevreyi siyah-beyaz gördükleri zannediliyordu. Ancak son deneyler, kedilerin beyinlerinin diğer bölümleri ile belirli bir düzeyde renk ayrımı yapabildiklerini gösterdi.

Çok uzaklara götürülüp bırakılan bir kedinin tekrar eski yerine dönebilme özelliği tam manasıyla açıklanamamıştır. İyi tırmanır, sıçrar ve gerektiğinde yüzer. Balık avlayan kediler de vardır. Yüksek yerlerden düşerken ters dönerek dört ayağı üzerine gelme refleksi çok güçlüdür. Bazan yaralandığı da olur. Son derece temizliğe riayet eder, pisliğini örterek gizler.

Yaban kedileri dağlık veya ormanlık bölgelerde yaşar. Yuvalarını kayalar arasında, ağaç gövdesi oyuklarında veya çalılıklar arasında yaparlar. Gece avlanırlar. Kuş ve kemirgenlerle beslenirler. 

Asya ve 

Avrupa ormanlarında yaşayan “Avrupa yaban kedisi” oldukça vahşi ve güçlüdür. Uzunluğu kuyruğu ile beraber 45-90 cm, ağırlığı 6-8 kg kadardır. Rengi boz, kalın postu çizgili ve kulakları geniştir. Kuyruğu süpürgemsi ve siyah halkalıdır. Ağaçların üzerine tırmanarak kuş yavrularını yuvalarından, tavşan ve dağ keçisi gibi bazı hayvanların yavrularını kapar. Türkiye’de bol miktarda bulunur. Yılda bir defa 3-5 yavru yapar. Yalnız kalmış evcil kedilerin yabanileşerek vahşi renklere büründüğü ve boylarının arttığı görülmüştür.

Kedi sevildiğinde kendine has bir şekilde mırıldar. Pençe altları yastıklı olduğundan avına sessizce yaklaşarak üzerine sıçrar. Erginleşme devreleri çeşitli ırklarda 4-10 ay arasında değişir. 22 yıl kadar yaşarlar. Çiftleşmeleri genellikle aralık sonundan mart sonuna kadar sürer. Bu esnada sesleri ile bütün bir mahalleyi rahatsız ederler.

Hamilelik süreleri 56-68 gün arasında değişir. evciller yılda iki defa çiftleşir. Her defasında 4-6 yavru yaparlar. Doğan yavrular kör, sağır ve hemen hemen çıplaktır. Dokuzuncu gün gözleri açılır. İki ay kadar sütle beslenirler. 10 ayda erginleşirler. Erkek kedilerin zaman zaman yavruları kaçırıp, yedikleri olur. Sırasına göre bazan kedi de yırtıcıdır.

Eski Mısır'dan kalma bir kedi heykeli, Louvre Müzesi

Eski Mısırlılarda kedi kutsal sayılır, öldüğünde mumyalanarak özel mezarlıklara gömülürdü. Amerikalılar kedi ırklarını çaprazlayarak yeni ırklar elde etmeyi, bir çeşit spor haline getirdiler. Günümüzde Alman evlerinde 3,5 milyon, 

Amerika’da 18 milyon, İngiltere’de ise 6 milyon kedi beslenmektedir.

Ortaçağda Avrupa’da büyük kedi katliamları yapıldı. Papazlar kedileri, cadıların ortağı ve şeytanın sığınağı ilan ettiler. Binlerce kedinin derileri yüzülerek diri diri yakıldı. 

Rönesanstan sonra Avrupa’da tekrar kedi sevgisi yerleşmeye başladı.

Bugün birçok evcil kedi ırkı beslenmektedir. Bir gözü sarı, diğeri mavi olan beyaz tüylü 

Ankara kedisi, Pers kedisi, Manx Adasının kuyruksuz 

Manx kedisi, 

ipek gibi uzun tüylü 

İran veya öbür adıyla Van kedisi, 

Habeşistan kedisi en çok bilinenleridir. Ankara ve Pers kedisinin Pallas kedi soyundan olduğu sanılmaktadır. Bu kedi soyu gayet güçlü ve uzun tüylüdür. Sibirya,

Tibet ve 

Moğolistan’da yabani olarak yaşar. 

Siyam kedisi kısa tüylü ve mavi gözlüdür. Gençken bembeyazdır. Olgunlaştıkça sarımtrak kahverengi bir renge bürünür. Yüzü, kulakları ayakları ve kuyruğu koyu kahverengi olur.

Kedilerin özellikleri

2,5 ile 12 kilo arasında ağırlığa ve dişilerde 50 cm. Erkeklerde 70 cm ye varan ebatlardadır. Çok çeşitli renklere sahip olabilmekle beraber genetik olarak çok farklı ve orijinal renklere de sahip olanları mevcuttur. Kedigiller familyasının genel karakterisitik özelliklerini taşımaktadırlar.Ortalama kedi ömrü 14 yıldır. Ancak kediler iyi bir beslenme ile 20 yıla kadar yaşayabilirler. İskelet kedilerinin, 7 boyunla ilgili omurun, (İnsanlar, 12 sahip) neredeyse bütün memeliler, 13 thoracic omurunu beğendiği var, (İnsanlar, 5 sahip) 7 bele ait omur, 3 din kurallarıyla ilgili omur, (İnsanlar, onların bipedal duruşundan dolayı 5 sahip) memelilerin çoğunu beğenir, ve, Man kedilerinin dışında, 22 veya 23 kuyruk sokumuyla ilgili omur (İnsanlar, 5'e 3 sahip, iç bir kuyruk sokumuna eritti). Bele ait ekstra, ve thoracic omurları, kedinin arttırılan belkemiğine ait hareketliliği ve esnekliği için sayar, insanlarla kıyasladı. Kuyruk sokumuyla ilgili omurlar, kuyruğu oluşturur, çabuk hareketler esnasında vücuda bir denge olarak kedi tarafından kullandı. Kedilerin hem de, kendisine onların, onların başlarına uyabildiği herhangi bir boşluk boyunca onların vücudunu geçmesi için onlara izin verebilen çekimser köprücükkemiği kemikleri var. 16 Ağız kedileri yüksek ölçüde, avın öldürmesi için dişler ve etin yırtması uzmanlaştı. Premolar ve ilk öğütücü diş bir arada, verimli bir şekilde bir makas gibi eti kırkmak iş gören ağzın her kenarında carnassial çiftini oluşturur. Bu, canidste mevcut olurken, yüksek ölçüde kedigillerin üyelerinde geliştirilir. Kedinin dilinin, tam olarak omurgalar, veya tomurları var, bir gövdeden eti tutmak ve yırtmak için faydalı. Bu tomurlar, hem de onların tımar etmesinde yardım eden keratini içeren küçük geri-kaplama çengelleridir. Öyle onların sözlü yapısı tarafından kolaylaştırdı, kedileri, türlü seslendirmeleri kullanır, ve iletişim için vücut lisanından yazar, miyavlamak, mırlamak, tıslamak, homurdanmak, gıcırdamak, cıvıldamak, tıklamak, ve hırıldamayı kapsamak. Her kulakta otuz-iki bireysel kasın, yönlü duymanın bir biçimi için izin verdiği kulaklar: bir kedi, bağımsız olarak diğerinden her kulağa hareket edebilir. Bu hareketlilikten dolayı, bir kedi, bir yönde onun vücuduna hareket edebilir, ve başka bir yönde onun kulaklarını işaret edebilir. Kedilerin çoğunun, yukarı doğru işaret ediyor olan düz kulakları var. Köpeklerden farklı, kapak-kulaklı cinsler, aşırı derecede nadirdir (İskoç kıvrımları, bir böyle müstesna mutasyondur.) Ne zaman kızgın, veya korkuttu, bir kedi, onun kulaklarını arkada koyacak, homurdanma veya tıslamaya eşlik etmek, onun, yaptığı görünür. Kediler hem de, onların, oynuyor olduğu zaman, veya bir sesi dinlemenin, onların arkasından geliyor olduğu zaman onların kulaklarını döndürür. Kedilerin kulaklarının açısı, onların havasına önemli bir ipucudur.

Evcil bir kedi

Bacak kedileri, köpekler gibi, digitigradestir. Onlar, dosdoğru onların ayak parmaklarında yürür, görünür bacağın daha aşağı parçasını yapıyor olan onların ayaklarının kemikleriyle. Kediler, yetenekli çok kesinlikle yürümektendir, çünkü bütün kedigillerin üyeleri gibi onlar dosdoğru, kaydeder; Odur, onlar, (Neredeyse) dosdoğru uygun forepawın baskısında her arkadaki pençeyi yerleştirir, gürültü ve görünür yolları en aza indirmek. Bu hem de, onların, kabaca araziyi yönettiği zaman onların arkadaki pençeleri için emin sağlam yeri sağlar. Pençeler, aile Felidae'nin neredeyse bütün üyelerini beğenir, kedilerin, uzatılabilir pençeleri var. Onların normali, gevşemiş konumunda pençeler, deriyle kılıfa koyulur, ve ayak parmağı yastıklarının etrafında kürk. Bu, yerle temastan giyinmeyi engelleyerek pençeleri tam olarak tutar, ve avın sessiz avlamasına izin verir. Ön ayaklarda pençeler, arkadaki ayaklarda tipik olarak onlardan hilebazdır. 18 kediler gönüllü olarak, biri veya daha çok pençede onların pençelerini uzatabilir. Onlar, avlamak veya kendinden-savunma, tırmanma, "Yoğurma"'da onların pençelerini uzatabilir, veya yumuşak yüzeylerde fazla çekiş için (Süslü yatak örtüleri, kalın kilimler, vb.). Hem üst hem de pençenin altına bastırarak dikkatli şekilde onun pençelerini uzatmak için yardımcı bir kediyi yapmak için hem de mümkündür. Eğilen pençeler, yaraya sebep olabilen halı veya kalın yapıda dolanabilir, eğer kedi, kendini özgür bırakamazsa. Kedilerin çoğunun, onların ön pençelerinde beş pençe, ve onların arka pençelerinde dört veya beşi var. Eski bir mutasyondan dolayı, yine de, hizmetçi ve yabani kediler, polydactylyism, (Özel olarak Birleşik Devletler'in doğu Kanada kıyısı ve kuzeyde doğu kıyısında)a eğilimlidir, ve altı veya yedi ayak parmağına sahip olabilir. Beşinci ön pençe (Dewclaw), diğer pençelere proximaldır. Daha çok proximally, "Parmak" bir altıncı olmakta gözüken bir dışarı çıkma vardır. Ön pençelerin bu özel özelliği, üzerinde bileklerin içinde, bilek yastıktır, hem de büyük kediler ve köpeklerin pençelerinde buldu. Onun, normal yürüyüşte hiçbir görevi yok, ama kullanılan anti-kayan bir alet olmak için düşünülür, atlamak olurken.

Van Kedisi

Deri kedileri, sahip olur, birazcık gevşekçe, soyar; Bu, bir dövüşte bir yırtıcı veya başka bir kediye dönmek ve karşılaması için onlara izin verir, onun, onlarda bir kavraması olduğu zaman hatta. Bu, hem de veterinerlikle ilgili maksatlar için bir avantajdır, onun, şırınga etmeleri basitleştirdiği gibi. Aslında 19, böbrek başarısızlığıyla kedilerin yaşamları bazen, deri altında olarak akışkan maddenin büyük ciltlerinin düzenli şırınga etmesi ile yıllar boyunca uzatılabilir, hangi servisler dialysise bir alternatif olarak. 20 21 boynun arkasında özel olarak gevşek deri, berduş olarak bilinendir, ve kendisi ile bir anne kedisinin, onları taşıması için onun yavru kedilerini sıkıca tuttuğu alandır. Sonuç olarak, kediler, orada olduğu sıkıca tutulan olduğu zaman sakin ve pasif olmaya yönelir. Bu davranış hem de, erişkinliğe uzatır, o, bir erkeğin, onu hareketsiz bırakması için berduş tarafından dişiyi kapacak olduğu zaman, binerken, ve onu çiftleşen sürecin, yer aldığı gibi kaçmaktan engellemenin olurken. 22 bu teknik, yardımcı olmayan bir kediye davranmak veya hareket etmeyi denemenin olduğu zaman faydalı olabilir. Yine de, erişkin bir kedinin, bir yavru kediden daha ağır olduğundan beri, bir evcil hayvan kedisi asla, berduş tarafından taşınmamalıydı, ama onun yerine sağrı ve arkadaki bacaklarda, ve göğüs ve ön pençelerde onun ağırlığını desteklenmiş yapmalıydı. (Büyük kısım, küçük bir çocuğu beğenir) bir kedi çoğunlukla, onun başıyla yatacak, ve ön, bir kişinin omuzunun üzerinde pençeleyecek, ve onun geri bacakları ve sağrısı, kişinin kolunun altında destekledi.

Kedi hisleri, avlamak için alıştırılır. Kediler yüksek ölçüde, duymaya ilerledi, görme yeteneği, tat, ve alıcılara dokunur, kediyi memelilerin arasında aşırı derecede hassas yapmak. Celp, ihtiyaç duydu kedilerin gece görüşü, gündüz ışığında onların görüşünün, alt olmasına rağmen insanlara üsttür. 23 kedi gözlerinin, mavi tipik olarak eksikliğin olduğu olan bir tapetum lucidum ve kedi gözleri var, melanin, ve bu yüzden kırmızı-göz etkisini gösterebilir (Garip-gözlü kediyi gör). İnsanlar ve kedilerin, ölçeğin alçak sonunda duymanın benzer bir sahası var, ama kediler, çok daha yüksek-kurulan sesleri duyabilir, yukarıya, bir insanın sahasının yukarısında 1.6 oktav, ve bir köpeğin sahasının yukarısında hatta bir oktav olan 64 kHze. 24 kokunun evcil bir kedinin hissi, bir insanınki olarak on dört zamanın civarında öyle kuvvetlidir. Erken bir kedi atasında bir mutasyon yüzünden 25, tatlılığı tatmak için zorunlu iki genin biri, kedi ailesi tarafından kaybolmuş olabilir. Sefer ve duyuyla yardım etmesi için 26, kedilerin, onların vücudunun (Favoriler) üzerinde hareketli vibrissaenin düzineleri var, özellikle onların yüzü.

İkiz kediler

Kediler, hayvanların çoğundan daha çok uyuyarak enerjiyi korur, özellikle onların, daha yaşlı büyüdüğü gibi. Uykunun günlük süresi, değişir, genellikle 12 — 16 saat, 13'le — 14 yaşam, ortalamadır. Bazı kediler, bir 24 saat döneminde 20 saat kadar uyuyabilir. Terim kedi şekerlemesi, kedinin yeteneğine kısa bir dönem boyunca (Hafifçe) uykuya dalmak için başvurur, ve İngilizce sözlüğüne girdi — ötede eğen birisi, birkaç dakika, "Bir kedi şekerlemesini almak" olmak için dendiği için. Onların gün gece arası doğası yüzünden, kedileri, çoğunlukla artırılan faaliyetin bir dönemi ve akşam ve erken sabah esnasında neşeye girmek için bilinmiştir, "Akşam, craziestir", "Gece, craziestir", "On bir kahvaltısı", veya bazıları tarafından "Deli yarım-saat"e unvan verdi. bir kedinin mizacı, cins ve kamulaştırmaya güvenmeyi değişebilir. Doğulu vücut tipleriyle kediler, tiner olmaya yönelir, ve daha çok fiilin aktif hali, bir cobby vücut tipine sahip olan kediler, daha ağır olmaya yönelirken, ve daha az fiilin aktif hali. Bir kedinin normal vücut sıcaklığı, 38 ve 39 ° C'in arasında (101 ve 102.2 ° F). bir kedi, ateşli (Hyperthermic) düşünülür, eğer onun, (103 ° F) 39.5 ° C'in bir sıcaklığı varsa, veya daha büyükse, veya hypothermic, eğer 37.5 ° C'den daha azsa (100 ° F). Mukayese için, insanların, yaklaşık olarak 36.8 ° C'in normal bir sıcaklığı var (98.6 ° F). Evcil bir kedinin normal kalp oranı, dakika başına 140'tan 220 vuruşa dizer, ve büyük ölçüde bağlı üzerinde heyecanlı kedinin nasıl olduğudur. Bir kedi için hareketsiz, ortalama kalp oranı genellikle, 150 ve 180 bpmin arasındadır, etrafta iki kez bir insanın olan (80 bpm al). 30 Günlük biliminde yayımlanan 2007 bir çalışma, bütün ev kedilerinin, 10,000 yıl önce dolaylarında kendinden-evcilleştirme çöl yaban kedileri Felis silvestris lybicasının bir grubundan alçalmış olduğunu gösterir, Yakındoğu'da. 4 evcilleştirilen kedi ve onun en yakın vahşi atası, beraberce 38 kromozoma sahip olan diploid organizmalarıdır, kendisinde 200 çocuğa geçebilen kalıtsal kusurun üzerinde, tanınan, insana birçok homologous, doğuştan hatalardır. Özel metabolik kusurlar, bu kedigillerden olan hastalıkların birçoğunun temelini oluşturmak tanındı. Sorumlu olan birkaç gen vardır, saç rengi, tanıdığı için. Onların birleşmesi, farklı phenotypese verir. Özellikler, saç uzunluğu, kuyruk eksikliğini beğenir, veya çok kısa bir kuyruğun varlığı (Köpek kedisi) hem de, tek alleles tarafından kararlaştırılır, ve polygenes tarafından değiştirilir. Kedi Genome projesi, ABD'de Genomic laboratuvarı çeşitliliği ile ulusal kanser enstitü Frederick kanser araştırmasına kefil oldu, ve gelişme, Frederick, Maryland'da koyar, kedinin gelişmesinde insan için hayvansal bir model olarak kalıtsal hastalık, bulaşıcı hastalık, genome gelişimi, aile Felidae'nin içinde karşılaştırmalı araştırma inisiyatifleri, ve adli potansiyeli odaklar. Bütün kedigillerin üyeleri, büyük kediler dahil, tatlılığı tatmaktan onları engelleyebilen kalıtsal bir anormal şeyi var, kendisine onların ilgisizliği için muhtemel bir faktör veya meyveler, küçük yumuşak meyvelerin kaçınması, ve diğer şekerli yiyecekler olan 26.

Beslenme

Siyam Kedisi

Kediler, böcekler, kuşlar gibi küçük avda besler, ve kemirgenler. Özgür-beslenen olan yabani kediler, veya ev kedileri, tek bir günde 16 küçük yemeğe 8'in hakkında tüketir. Buna rağmen, erişkin kediler, bir günde bir defa beslenmeye adapte edebilir. 32 kediler, sınıflandırılır, etçil hayvanlar da, öyle mecbur eder, çünkü onların fizyolojisi, etin verimli işleme tabi tutmasına doğru donatılır, ve bitki meselesini sindirmek için verimli süreçlerden eksik olur. Kedi, (Gerekli organik bir asit) onun kendisininkini taurineye üretemez, ve, ette içerildiği gibi, kedi, kurtulması için eti yemelidir (Taurine ve kedileri gör). Benzer şekilde öyle onun dişleriyle, bir kedinin sindirimle ilgili risalesi, et yemesine uyması için bitmiş zaman uzmanlaşıldı, bağırsağın o parçalarına uzunlukta sadece kısaltmış olmak hayvansal etten proteinler ve yağları kırmak için en iyi uygun. bu özellik sertçe, uygun şekilde sindirmesi için kedinin yeteneğini sınırlar, metabolizma için kullanır, ve bitki-türetilen besinleri içine çeker, kesin yağlı asitlere ek olarak. Örneğin, taurine, bitkilerde seyrektir, ama etlerde bol. Kedilerde göz sağlığı için anahtar bir amino sulfonic asitidir. Taurine eksikliği, bir halin, macular yozlaşmasını kedinin ağtabakasının yavaşça, düştüğü yer olarak çağırdığına sebep olabilir, sonunda sebep olan ters çevrilemez körlük.

Bir ev MouseDespite'yi kedinin et-yön verilen fizyolojiye yerken bir kedi, hala otun küçük miktarlarıyla onun etçil diyetine ilave yapmak için bir kedi için tamamen ortaktır, bırakır, fundalar, houseplants, veya diğer bitki meselesi. Bir teori, bu davranış yardım kedilerinin, kustuğunu akla getirir, eğer onların sindirimi, dağıtılırsa; Başka bir tane, onun, lifi tanıştırdığı veya diyete mineralleri izlediğidir. Bu bağlamda, uyarı, kedi sahipleri için tavsiye edilir çünkü biraz houseplants, kedilere zararlıdır. Örneğin, Paskalya zambağının yaprakları, sürekli sebep olabilir, ve kedilere yaşam-tehdit etme böbrek zararı, ve Philodendron, kedilere hem de zehirlidir. Kedi meraklılarının birliğinin, bitkilerin dolu bir listesi kedilere zararlı var.